Informatie over
Limbricht
Limbricht (Limburgs: Lömmerich) is een plaats in Nederlands Zuid-Limburg, in de gemeente Sittard-Geleen.
Limbricht is een zeer oude nederzetting, ontstaan langs een Romeinse weg. In Limbricht zelf werden Romeinse vondsten aangetroffen, waaronder een askist welke thans in het Limbrichtse St.-Salviuskerkje te zien is. Dit kerkje is in het begin van de 11e eeuw gebouwd. In een aantal bouwfasen heeft het kerkje haar huidige vorm gekregen. In de absis van deze kerk zijn de oudste gewelfschilderingen van Nederland aangetroffen, vervaardigd omstreeks 1275. Naast het kerkje ligt Kasteel Limbricht, een motteburcht. Rond 1622 is het huidige kasteel tot stand gekomen. In de Middeleeuwen is Limbricht een ' vrijheerlijkheid' geweest in Guliks gebied. Dat betekent dat de heren van Limbricht geen verplichtingen hadden ten opzicht van de Gulikse hertog. Tot 1982 is Limbricht een zelfstandige gemeente geweest, die ook Einighausen en Guttecoven bevatte.
Enkele bezienswaardigheden zijn Kasteel Limbricht en het Salviuskerkje uit 1256 waarin zich de oudste gewelfschilderingen van Nederland bevinden.
Oorsprong/verklaring: De dorpen Limbricht en Einighausen vormden samen de vrije rijksheerlijkheid Limbricht. In oude bronnen wordt ook wel gesproken van Limburg, maar om verwarring te voorkomen is de naam gewijzigd in Limbricht.De oudste heren van Limbricht, bekend sinds de 13e eeuw, waren waarschijnlijk afkomstig uit het geslacht Born of Van Elsloo. In ieder geval zegelde Christiaan van Limbricht in 1288 met een wapen met drie kepers. De kleuren van dit wapen zijn niet bekend. In 1378 kwam de heerlijkheid in het bezit van het geslacht Van Stein. Daarna zijn nog een aantal families Heren van Limbricht geweest. De oudst bekende afdruk van een zegel van de schepenbank Limbricht dateert uit 1686 en vertoont het wapen met de kepers. Een beschadigde afdruk uit 1594 zou van hetzelfde zegel afkomstig kunnen zijn. De uitvoering geeft aan dat het in de 16e eeuw vervaardigd moet zijn (het randschrift spreekt hier overigens van Lymburgh). De latere Heren hebben dus het wapen van het geslacht Van Limbricht overgenomen in het zegel in plaats van in hun eigen wapens. De parochieheiligen zijn niet in het wapen opgenomen, de adelaar duidt op de status van vrije rijksheerlijkheid. De kepers zijn opgenomen als schildvoet in het tweede wapen van Sittard.