Informatie over
Stavoren
Stavoren (Fries:
Starum) is een stadje (hanzestad) in de gemeente Nijefurd met ongeveer 996 inwoners.
Het stadje ligt in het uiterste zuidwesten van Friesland, aan drie kanten ingesloten door het IJsselmeer.
Stavoren is de verbinding tussen de spoorlijn van Leeuwarden en Sneek naar Stavoren, en de de boot tussen Stavoren en Enkhuizen. De haven is nu thuishaven voor schepen van de bruine vloot.
Stavoren is het beginpunt van de Groene As Noord-Nederland, een route langs toeristisch interessante gebieden in Noord-Nederland naar Sellingen in de gemeente Vlagtwedde.
Geschiedenis
Stavoren (voorheen
Staveren) is de oudste van de Friese elf steden. De plaats is rond het jaar 900 ontstaan langs een waterloop en kreeg in 1118 stadsrechten van keizer Hendrik V. Het was een belangrijke handelsstad. De grootschippers en kooplieden onderhielden belangrijke handelsrelaties met de landen rond de Oostzee. In 1385 werd Stavoren lid van de Hanze. De schippers uit Stavoren genoten bij passage van de Sont een oud voorrecht; bij de tolheffing werd hen voorrang verleend wat een flinke tijdwinst opleverde. Bij de Oostzeehandel speelde de Amsterdamse haven een belangrijke rol. Holland was met een snel groeiende bevolking voor de voedselvoorziening aangewezen op graanimporten uit de Oostzeelanden. De schippers uit Friesland waren voor Holland om die reden van levensbelang. Bij oorlogen tussen Holland en Friesland koos Stavoren dan ook dikwijls partij voor Holland.
Aan het einde van de Middeleeuwen raakte het stadje in verval. De haven verzandde en bij de graanhandel speelde Stavoren geen rol van betekenis meer. Op dit feit is het verhaal Het Vrouwtje van Stavoren gebaseerd. Na deze tijd van verval kwamen er in de 17e en 18e eeuw weer betere tijden met zeevaart naar verre landen. Maar in de 19e eeuw ging het stadje verder achteruit. Van de eens zo internationale haven bleef niet veel over. Op toeristische zomerdagen komt het roemvolle havenstadje echter weer tot leven.